PSOE Cariño

O voceiro do PSdeG-PSOE no Parlamento de Galicia, Xoaquín Fernández Leiceaga, estivo en Cariño o pasado xoves, 7 de febreiro, acompañado doutros deputados socialistas e de varios alcaldes e concelleiros da comarca, para alertar da perda sistemática dos servizos de Pediatría en Galicia.

Leiceaga, que visitou o Centro de Saúde de Cariño acompañado dos alcaldes de Cariño e Cerdido e de representantes de Cedeira e Ortigueira, denunciou o “desmantelamento progresivo” da sanidade pública por parte do goberno galego, sinaladamente no servizo de Pediatría. Anunciou que os socialistas galegos levarán unha pregunta oral ó Pleno do Parlamento que se celebra a vindeira semana sobre a “grave situación na que se atopa o servizo de pediatría” nos concellos das comarcas de Ferrol e Ortegal. Leiceaga reivindicou unha “maior atención ás necesidades sanitarias en Atención Primaria, e singularmente no servizo de Pediatría”, tal e como están reclamando os pediatras, os grupos parlamentarios e os representantes da sociedade.

O responsable socialista reclamou unha “atención sanitaria tendencialmente homoxénea no territorio para tratar a tódolos cidadáns por igual, cos mesmos niveis de cobertura” e cunha sanidade “máis robusta que atenda ás necesidades da xente”. Criticou que o goberno galego leve dez anos retirando e desmantelando servizos ó mesmo tempo que lle pide á sociedade que revitalice a demografía e manteña a presenza no territorio.

Leiceaga instou a unha mellora substancial na atención sanitaria comezando pola recuperación das condicións de traballo do persoal, con máis estabilidade laboral. Sinalou a situación concreta da Pediatría, onde dixo que “cumpre empezar por acreditar ás unidades docentes para que poida haber máis prazas MIR e polo tanto unha oferta de pediatras que cubran o conxunto do territorio” e paliar así os dez anos de retraso que ten acumulados o goberno galego.

No encontro cos alcaldes de Cariño e de Cerdido, José Miguel Alonso Pumar e Benigno Galego, tamén participaron o voceiro de Sanidade do Grupo Parlamentario Socialista, Julio Torrado, e o deputado da zona José Manuel Pérez Seco, así como representantes institucionais dos concellos de Cedeira e Ortigueira, como xa sinalamos.

O alcalde de Cariño, José Miguel Alonso Pumar, reivindicou a substitución e reposición de baixas dos facultativos de Pediatría no Centro de Saúde de Cariño. Sinalou ademais a urxencia de restituír o servizo en Cerdido, As Somozas, Moeche e San Sadurniño, que veñen de quedar sen especialista de Pediatría mentres o goberno galego quere manter a atención con profesionais non especializados, co que “o servizo non é axeitado”.

Alertou ademais que as baixas tanto de Cariño como de Ortigueira e Mañón “non son substituídas, co que o servizo queda en suspenso e os pacientes son derivados a Cedeira, onde os seus veciños tamén se ven afectados por un servizo que pasa de responder a un único concello a sumar os pacientes de catro termos municipais”.

Este domingo, 10 de febreiro, terá lugar en Santiago de Compostela unha Manifestación pola Sanidade Pública Galega, que partirá ás 12 da mañá da Alameda desta cidade. As persoas que desexen asistir poden facer uso do autobús que sairá ás 9:30 da mañá dende a Casa do Concello de Cariño.

Tras un ano, o 2017, no que esta páxina web estivo en proceso de renovación e con escasa actividade, no 2018 retomamos a publicación regular de contidos. Foron un total de 19 as entradas que subimos a esta páxina no ano que acaba de rematar, a maioría delas (9) dedicadas a temas locais ou relacionados coa política municipal. Outras 7 entradas estiveron relacionadas coa política supramunicipal ou con temas comarcais. Dúas entradas pertencen á serie Pensar dende a esquerda e unha entrada dedicámola a explicar os cambios realizados na web. Destas 19 entradas, 16 estiveron acompañadas de imaxes e 3 contiñan só texto.

O 2018 foi un ano politicamente intenso, tanto no ámbito municipal como a nivel nacional e internacional. O mes de xuño iniciouse coa inesperada victoria de Pedro Sánchez na moción de censura, que levou a un necesario cambio de goberno para relevar a un Partido Popular acorralado pola corrupción. Dende entón, o goberno socialista presidido por Sánchez vén despregando unha intensa actividade cunha axenda marcadamente social que agardamos logre consolidarse en 2019.

Este ano será tamén moi intenso no plano político e estará marcado polas eleccións municipais do 26 de maio. Ese día terán lugar tamén as eleccións europeas, así como eleccións autonómicas na maioría das Autonomías do Estado (todas exceptuando Galicia, País Vasco, Cataluña e Andalucía). A Agrupación Socialista de Cariño está traballando para voltar a ofrecer un proxecto gañador que reciba o apoio maioritario da cidadanía cariñesa. Así pois, o noso reto para os vindeiros meses é contribuír a explicar o traballo realizado polo Goberno Municipal, perfilar os equipos e o proxecto político que permitan consolidar o traballo realizado nesta lexislatura, e organizar as actividades da precampaña e campaña. Os logros acadados son importantes, pero é necesario continuar co camiño emprendido trala recuperación do Goberno Municipal en 2015.

Como en anos anteriores, queremos tamén lembrar a personas do ámbito da esquerda que nos deixaron en 2018 e que nos inspiraron coa súa acción política ou coas súas ideas. Sen ánimo de exhaustividade, e pedindo desculpas polas omisións, vaia o noso recordo e recoñecemento para Miguel Cortizo, Suso Mosquera, Xosé Luis Rodríguez Pardo, Carmen Alborch, Ramón Chao, Josep Fontana, Antonio Fraguas “Forges”, Gonzalo López Alba, Jacobo Muñoz Veiga, Josefina Samper, Samir Amin, Kofi Annan e António Arnaut.

O 2019 será tamén ano de aniversarios. O noso partido cumpre 140 anos e esta web cumpre unha década co seu formato actual de publicación regular de entradas nesta páxina principal. Falaremos aquí da significación de ambos aniversarios.

A Agrupación Socialista de Cariño, en Asamblea celebrada o pasado sábado 22 de decembro, vén de escoller o seu candidato para as eleccións municipais do 26 de maio de 2019, responsabilidade que foi otorgada, como era de agardar, ó actual Alcalde e Secretario Xeral da Agrupación, José Miguel Alonso Pumar. O Alcalde e candidato á reelección fixo un balance do traballo realizado nesta lexislatura e amosou a súa disposición para seguir liderando o proxecto socialista no noso Concello.

José Miguel Alonso Pumar é Alcalde de Cariño dende as eleccións municipais de maio de 2015, nas que os socialistas recuperamos a condición de primeira forza política. Cariñés nado en 1976, licenciouse en Psicoloxía pola Universidade de Santiago de Compostela, especializándose posteriormente en servizos sociais cun Máster en Residencias e Atención ás Persoas Maiores pola Universidade da Coruña e un Postgrao como Experto en Xerontoloxía Social pola mesma Universidade; ademais, ten cursado estudos de Doutoramento nun Programa Europeo (con mención de calidade europea) entre as Universidades de Wüzburg (Alemaña), UNED e Estocolmo (Suecia). Ten traballado na administración local en diversos concellos, fundamentalmente nas áreas dos servizos sociais e do medio ambiente, así como no sector privado. É tamén socio-fundador da Sociedade Galega de Ornitoloxía (SGO), ámbito –o da ornitoloxía e o Medio Ambiente- no que desenvolveu tamén unha importante actividade.

No ámbito político é Alcalde de Cariño e, a nivel orgánico, Secretario Xeral da Agrupación Socialista de Cariño, Vicesecretario de Coordinación Institucional da Executiva Provincial e membro do Comité Nacional Galego do PSdeG-PSOE. Foi tamén Secretario de Medio Ambiente da Executiva Provincial do PSdeG-PSOE no período 2012-2014.

Na Agrupación Socialista de Cariño consideramos que o noso compañeiro é o candidato ideal para revalidar o Goberno Municipal, tanto pola súa formación e experiencia políticas –aínda tendo en conta a súa xuventude- como polo traballo realizado na Alcaldía durante a presente lexislatura.

Cariño ten importantes retos por diante e xógase moito nas eleccións municipais de 2019. De aquí ó mes de maio iremos dando a coñecer os detalles da nosa proposta para a vindeira lexislatura.

O domingo 2 de decembro tiveron lugar as eleccións autonómicas en Andalucía, uns comicios que representan o comezo dun ciclo electoral que, nos vindeiros meses, incluirá eleccións municipais, autonómicas en varias comunidades, europeas e tamén xerais, aínda que a data destas últimas está por definir non sendo descartable que a actual lexislatura se prolongue ata 2020. Por esta razón, e tamén por outras como o cambiante escenario político (moción de censura, novo liderado no PP, etc.) ou o peso demográfico e territorial que posúe Andalucía no conxunto do estado, os comicios estaban rodeados de notable expectación.

Os resultados son ben coñecidos pero non por elo imos deixar de recollelos aquí: o PSOE obtivo 33 escanos, o que supón un descenso de 14 con respecto ós 47 da anterior lexislatura; o PP baixa sete escanos, pasando de 33 a 26; Ciudadanos sube 12 escanos e acada os 21; a coalición Adelante Andalucía obtén 17, descendendo tres con respecto ós 20 que na anterior lexislatura sumaban os seus dous principais integrantes (15 Podemos e cinco IU); finalmente, a gran sorpresa chegou da man de Vox que entra no Parlamento andaluz con 12 escanos.

Os resultados merecen algunhas consideracións. En primeiro lugar, calquer tentativa de extrapolar o acontecido en Andalucía a outros comicios municipais, autonómicos ou estatais parece arriscada. Non cabe dúbida que neste caso interviron factores específicos como o desgaste socialista tras 36 anos seguidos no poder ou o peso do fenómeno migratorio. Sen embargo, tampouco sería razoable obviar que o acontecido amosa algunhas tendencias de fondo que convén ter moi en conta.

En segundo lugar, e mal que pese a algúns, o PSOE gañou as eleccións en Andalucía. O dominio do noso partido en case todo o territorio é claro, como amosa o mapa que acompaña a esta entrada, procedente da edición dixital de El País. Polo tanto, Susana Díaz tería toda a lexitimidade para explorar alianzas –que nestes momentos parecen pouco viables- e tentar formar goberno. É lamentable ver ó PP celebrar a perda de 7 escanos e máis de 300.000 votos como se acabasen de gañar as eleccións. E máis grotesco resulta aínda que as opcións perdedoras que durante anos defenderon que gobernase a forza máis votada reclamen agora o apoio dun partido de extrema dereita como é Vox.

Semella claro que o enfoque un tanto plano da campaña por parte dos partidos de esquerda tivo un certo efecto desmovilizador, como seguramente tamén o tivo o feito de que as enquisas desen como escenario seguro un goberno socialista co apoio de Adelante Andalucía. O PSOE perdeu algo máis de 400.000 votos e todo parece indicar que se foron maioritariamente á abstención, máxime tendo en conta a baixa participación rexistrada en áreas de voto tradicionalmente socialista. O PSOE andaluz debe encarar un proceso de reflexión e debate interno, pero todo apunta a que cun traballo ben feito recuperará axiña o seus apoios nesta comunidade.

O fulgurante ascenso de Vox é, sen dúbida, un fenómeno preocupante. Este partido obtén os seus mellores resultados nas áreas máis conectadas co fenómeno da inmigración e tamén entre a poboación de clase media. A procedencia do seu electorado parece poder situarse sobre todo no ámbito da dereita: obteñen case 396.000 votos mentres que o PP perde algo máis de 300.000. Non cabe dúbida de que a progresiva radicalización discursiva tanto do PP como de Ciudadanos, así como o apoio de certos medios, acabaron xerando o ambiente para o ascenso desta forza considerada, de maneira case unánime, populista e de extrema dereita.

En todo caso, é necesario advertir que o ascenso deste tipo de forzas populistas, reaccionarias e/ou de extrema dereita en diversos lugares do planeta (Trump, Le Pen, Bolsonaro…) e fenómenos como o Brexit ou incluso o ascenso do independentismo catalán teñen en común unha mesma raíz: un profundo descontento social e a quebra de confianza no sistema por parte de amplos sectores da sociedade. Neste contexto, é máis recesaria que nunca a reformulación do proxecto socialdemócrata e a implementación de políticas que permitan correxir os excesos deste capitalismo depredador (desigualdade, precarización laboral e social, altas taxas de desemprego, problemas ambientais, etc.). Este debe ser o principal reto do socialismo democrático e a el achegaremos o noso gran de area.

O pasado 24 de outubro deixounos Carmen Alborch ós seus 70 anos. Foi un exemplo de compromiso co ideario socialista e feminista, así como un orgullo para a militancia do noso partido. A súa responsabilidade máis importante e recoñecida foi a de Ministra de Cultura durante o último goberno de Felipe González (V Lexislatura), se ben a súa traxectoria vital é moito máis rica e diversa.

Doutora en Dereito pola Universidade de Valencia (1973), foi profesora titular de Dereito Mercantil e Decana da Facultade de Dereito desa mesma universidade. Ocupou tamén os cargos de Directora Xeral de Cultura da Generalitat Valenciana e directora do Instituto Valenciano de Arte Moderno (IVAM). Accedeu ó cargo de Ministra de Cultura en 1993, sendo aínda independente. Nas tres seguintes lexislaturas foi deputada do noso partido por Valencia. Nas municipais de 2007 presentouse polo PSPV-PSOE á alcaldía desta cidade, pero non conseguíu derrotar a Rita Barberá. Permaneceu como concelleira e voceira municipal, sendo elexida senadora en 2008 e ocupando dito posto durante varios anos.

É autora dunha ampla produción escrita que abrangue dende a investigación académica ata temas culturais, tendo un peso destacado os ensaios sobre feminismo e igualdade. Neste eido cómpre mentar obras como Solas: gozos y sombras de una manera de vivir (1999), Malas: rivalidad y complicidad entre mujeres (2002), Libres: Ciudadanas del mundo (2004) ou o máis recente Los placeres de la edad (2014).

O noso partido e a causa feminista perden a unha referente. É a nosa misión preservar a súa memoria e o seu legado, co obxectivo de seguir construíndo un mundo mellor.

O Concello de Cariño vén de informar dun paso crucial para a conclusión das obras e posta en funcionamento do Centro de Día e Residencia de Maiores, un proxecto promovido polos socialistas na súa anterior etapa no Goberno Municipal e que quedara paralizado hai oito anos pola quebra da empresa construtora cando o edificio estaba case rematado e pendente de entrega.

Tal e como recolle o xornal La Voz de Galicia, o actual executivo municipal vén de desbloquear a situación. A administradora concursal pedía uns 60.000 euros, correspondentes a dúas certificacións de obra en concepto de acopios, que o Concello negouse a abonar ó non estar claro que se tivesen efectuado e ó non terse entregado a obra.

O procedemento xudicial alongouse sen que o Concello puidese tocar a obra nin resolver o contrato, ata que en xuño declarouse a liquidación da empresa. Esta decisión permitía resolver o contrato do centro, comezando pola liquidación, certificada no Rexistro Mercantil. A firma non presentou alegacións pola vía administrativa, nin recurríu ó contencioso (o prazo vencía o 15 de outubro), polo que o contrato queda sen efecto. O Concello agora reclama 163.914,40 euros en concepto de danos e perxuízos, a partir da taxación efectuada polos arquitectos da Deputación; ademais de incautar o aval de 58.565,61 euros, cuxo pago xa anunciou a entidade bancaria.

O Alcalde, José Miguel Alonso Pumar, agarda ter listo a comezos de 2019 o proxecto para rematar o inmoble, que se ten deteriorado polo estado de abandono destes anos. O mandatario socialista instará á nova responsable de Política Social, Fabiola García, a reactivar o convenio negociado co seu predecesor, José Manuel Rey Varela. Naquel acordo, que xurdíu dunha reunión do Alcalde e da Concelleira de Servizos Sociais, María José Fraguela, co entón Conselleiro, o 11 de abril de 2016, a Xunta comprometíase a financiar o 60 % do custo dos traballos pendentes (estimado nuns 300.000 euros). O Concello aprobou o convenio en setembro de 2016 e remitíuno á Xunta, pero nunca tivo resposta.

En declaracións ó xornal citado, o Alcalde definíu este importante paso como a maior alegría do mandato, engadindo que “estamos moi ilusionados por poder rematar e dar servizo ós veciños”. A Concelleira María José Fraguela incidíu no papel dinamizador que terá este servizo, polos postos de traballo cualificados que xenerará.